Klachtenwijzer

Een insertietendinopathie zit gelokaliseerd in de aanhechting van de pees op het bot. De tibialis anterior (voorste scheenbeenspier) zit aan de binnenkant van de voet rond het hoogste punt van de wreef.
Dit probleem komt veel bij schaatsen/skeeleren en bij skiën voor.

De klachten zitten aan de voorzijde en binnenzijde van de enkel en voet. Het wordt vaak ervaren als een zeurende en/of stekende pijn. Wanneer de klachten heftiger aanwezig zijn dan kan er ook sprake zijn van lokale zwelling.

De grootste oorzaak is overbelasting. Andere oorzaken kunnen zowel irritatie van het schoeisel op de aanhechting als het te strak strikken van veters zijn. Verder is het natuurlijk ook mogelijk dat er een trauma aan deze klacht voorafgaat.

Podotherapeutische mogelijkheden
De podotherapeut kan door middel van podotherapeutische zolen de stand van uw voeten corrigeren om zodoende de trekkracht op de aanhechting te verminderen. Vooraf aan de therapie zal er door middel van een onderzoek gekeken worden welke therapie het beste toegepast kan worden. Daarnaast geven wij u adviezen omtrent schoeisel en belasting.

Wat kunt u zelf doen?
Mocht u het vermoeden hebben dat de klachten door het schoeisel zijn ontstaan, is het goed om de schoenen die de klachten veroorzaken anders te strikken of niet meer te dragen.

De insertietendinopathie van de m. peroneus brevis (korte kuitbeenspier) zit aan de buitenzijde van de voet. De spier hecht aan het uitstekende bot halverwege de buitenzijde van de voet.

Klachten worden vaak gekenmerkt door een stekende pijn of vermoeid gevoel aan de buitenzijde van de voet die geleidelijk erger worden en steeds langer aanhouden.

Er zijn twee belangrijke oorzaken van dit probleem. Ten eerste kan het na een trauma optreden, zoals door de enkel gaan (inversie trauma). Ten tweede kunnen de klachten door chronische overbelasting van deze spier ontstaan door bijvoorbeeld te veel sporten. Sporten waarbij repeterende bewegingen of veel draaiingen worden gedaan, geven meer kans op deze blessure.

Podotherapeutische mogelijkheden
Door middel van podotherapeutische zolen is het mogelijk om de voetstand te corrigeren om zodoende de pees te ontlasten. Daarnaast wordt advies gegeven omtrent schoeisel en het belastingpatroon.

Wat kunt u zelf doen?
In de acute fase is het belangrijk om rust te houden en met ijs te koelen. Wanneer de klachten niet voldoende willen afzakken, kan het goed zijn om de fysiotherapeut en podotherapeut in te schakelen.

Achillodynie is een verzamelnaam voor alle klachten met betrekking tot de achillespees. De achillespees is de grootste pees van het menselijk lichaam. Het is een grote, dikke en stevige pees, die de oppervlakkige- en diepe kuitspieren verbindt aan het hielbeen. De achillespees is een kwetsbare plek. Een irritatie of overbelasting van de achillespees kan leiden tot een ontsteking of scheur. Vooral hardlopers of sporters die lopen of springen als trainingsonderdeel hebben, komt deze klacht veel voor.

Bij acute klachten vertoond de pees duidelijke ontstekingsverschijnselen zoals lokale pijn, zwelling, roodheid en warmte. Is de pijn langer dan drie maanden aanwezig dan is er sprake van chronisch (langdurig) stadium. Vaak is er dan ook pijn in rust. De pijn wordt gevoelt bij het knijpen in de pees en tijdens bewegen. Meestal lokaliseert de pijn en of zwelling zich tussen de 3 tot 6 centimeter boven het hielbeen. Pijn in het begin van of na belasting, met name bij sporters die veel hardlopen.

De podotherapeutische behandeling bestaat uit corrigerende of ondersteunende podotherapeutische zolen om verkeerde trekkrachten op de achillespees te vermijden, dit is afhankelijk van de afwijkingen in het looppatroon. Een stevige en stabiele schoen, met al dan niet een inlegzool is een eerste vereiste. Verder is trainingsadvies betreffende de mate van belasting en de ondergrond van belang. Tevens worden gedoseerde rekoefeningen van de kuitspieren geadviseerd. Achillespeesklachten worden bij voorkeur in combinatie met een fysiotherapeut behandelt.

Het te verwachten resultaat is redelijk tot goed. Bij onvoldoende herstel is er kans op achillespeesruptuur (een scheurtje in de achillespees).

Het tarsaal tunnel syndroom is vergelijkbaar met het carpaal tunnel syndroom ter hoogte van de handen. Het komt veel voor bij hardlopers en bij mensen die aan een sport doen waarbij veel gesprongen wordt.

Klachten zijn vaak een doof gevoel uitstralend naar de voorvoet/grote teen. Aan de binnenzijde van de enkel is het drukpijnlijk. De klachten zijn vaak belastingafhankelijk: hoe meer de voet beweegt hoe erger de klachten worden.

Het tarsaal tunnel syndroom ontstaat door een inklemming van de zenuw die aan de binnenzijde van de enkel loopt. De beklemming wordt veroorzaakt door het naar binnen zakken van de voet waardoor de peesschede waar de zenuw doorheen loopt, beklemd wordt.

Podotherapeutische mogelijkheden
De podotherapeut kan door middel van onderzoek achterhalen waarom de klachten zijn ontstaan. De voetstand kan met behulp van podotherapeutische inlay’s gecorrigeerd/ondersteund worden. Het doel daarvan is de beklemming op te heffen.
Er worden ook adviezen omtrent schoeisel en belastbaarheid gegeven.

Wat kunt u zelf doen?
Let goed op uw schoeisel. Een schoen met een stevig contrefort (hielversteviging) en een stuggere loopzool kan de voetstand al beïnvloeden. Mochten de klachten hier onvoldoende van verminderen, is het goed om de podotherapeut voor advies en behandeling in te schakelen.

Een Tailor’s bunion is een beetje vergelijkbaar met de knobbel van een hallux valgus, maar dan aan de buitenzijde van de kleine teen. Deze knobbel is zichtbaar op de plek waar het middenvoetsbeentje ophoudt en de vijfde teen begint. Doordat het middenvoetsbeentje naar buiten wordt geduwd, ontstaat er een verdikking op de buitenzijde van het gewricht welke de Tailor’s bunion of bunionette genoemd wordt.

De continu wrijving met de schoen veroorzaakt roodheid, zwelling en warmte ter hoogte van de knobbel. Op het moment dat dit het geval is, zal het dragen van schoeisel steeds pijnlijker worden, totdat het niet meer mogelijk is om een schoen aan te hebben.

De meeste klachten ontstaan door druk en wrijving van de schoen tegen de verdikking aan de buitenzijde van de voet.

Podotherapeutische mogelijkheden
Wanneer er sprake is van de ontstekingsverschijnselen kan de bunion met behulp van vilttherapie drukvrij gelegd worden. Een lange termijn oplossing is het dragen van breed schoeisel welk geen druk op de bunion geeft. Ook is het mogelijk om met podotherapeutische zolen de stand van de voeten te corrigeren waardoor er minder druk op de knobbel ontstaat.
Indien de klachten hiermee onvoldoende verminderen, kunnen wij u terugverwijzen naar de huisarts met het advies om u verder te laten onderzoeken door een orthopeed.

Wat kunt u zelf doen?
Bij heftige klachten helpt goed koelen. Koelen kan het beste gedaan worden met een ice-pack. Deze nooit rechtstreeks tegen de huid houden, maar altijd met een handdoek er tussen om bevriezing te voorkomen.
Zorg voor voldoende breed schoeisel zonder stiksels en naden rond de knobbel.

Een marsfractuur, ook wel stressfactuur of vermoeidheidsbreuk genoemd, is een breukje van het middenvoetsbeentje. Deze blessure komt vooral onder hardlopers en langeafstandlopers voor.
(let op: De marsfractuur is de eerste 14 dagen op een röntgenfoto vaak niet waarneembaar!)

Bij het ontstaan van een marsfractuur klaagt men vaak over een pijnsensatie in de voorvoet tijdens het belasten. Doorgaans ontwikkelt de klacht zich geleidelijk. Soms is er een duidelijke zwelling en roodheid te zien op de plaats van de pijn.
Zolang de voet in de schoen zit is de pijn vaak houdbaar, zodra de schoen uit gaat neemt de pijn en zwelling van direct toe.
Marsfractuur wordt meestal door overbelasting veroorzaakt. Repeterende overbelasting kan uiteindelijk tot een breuk leiden. Daarnaast kan het ontstaan wanneer er sprake is van osteoporose (botontkalking).

Podotherapeutische mogelijkheden
Bij verdenking van een marsfractuur zal er in overleg met de huisarts een röntgenfoto aangevraagd worden. Indien deze laat zien dat er sprake van een marsfractuur is, zal er eerst door middel van gips/taping behandeld worden.
In het stadium na de behandeling met gips is het wel belangrijk om ervoor te zorgen dat er door middel van goed schoeisel en voldoende drukontlasting voorkomen wordt dat deze blessure nogmaals ontstaat.

Wat kunt u zelf doen?
Wanneer er klachten tijdens belasting van de voorvoet ontstaan, neem op tijd rust en loop er niet mee door. Bij een verhoogde belasting kunt u denken aan trainen voor een wandelvierdaagse of een marathon. Bij twijfel is het dan belangrijk om de podotherapeut te raadplegen. Stevig wandelschoeisel is raadzaam.

In Nederland wonen bijna 1 miljoen mensen met Diabetes, waarvan ongeveer een kwart een verhoogd risico op een wond heeft (een zogenaamde ulcus). Mensen met diabetes kunnen schommelende suikerwaardes in het bloed hebben. Een hoge suikerwaarde noemt men een hyper en een lage noemt men een hypo. Doordat hoge suikerwaardes de bloedvaten en zenuwen aantasten, kan dit gevolgen hebben aan het ontstaan van voetwonden. Doordat de zenuwen slechter functioneren, worden irritaties en pijnprikkels minder snel of helemaal niet meer opgemerkt. Zo kan een steentje in de schoen bijvoorbeeld al leiden tot een voetwond. Bovendien genezen wonden bij diabetici minder goed doordat de doorbloeding is verminderd. In het ergste geval kan een wondje zelfs leiden tot een amputatie.

Tijdens het jaarlijkse voetonderzoek wordt gekeken of er sprake is van gevoelloosheid en/of problemen met de doorbloeding. Ook wordt er gekeken of er afwijkingen zijn aan uw huid en/of nagels en wordt er onderzocht of er drukplekken aanwezig zijn. Een betere drukverdeling (meestal in de vorm van steunzolen of ortheses) zorgt er voor dat wonden voorkomen kunnen worden. Bovendien wordt bekeken of u passende schoenen draagt. Slecht passende schoenen kunnen drukplekken veroorzaken, welke kunnen leiden tot een wond.

Tijdens het jaarlijkse onderzoek schat de podotherapeut het risico op een wond in. De resultaten van dit onderzoek worden vertaald naar een zogenaamde Sims classificatie (vernoemd naar Dhr Sims). Deze Sims classificatie geeft het risico op een wond weer op een schaal van 0 tot 3. Wanneer u Sims 1 of hoger hebt, dan wordt een behandelplan opgesteld waarbij het zorgprofiel bepaald wordt. Dit zorgprofiel omvat het pakket aan ondersteuning, zorg en behandelingen die vanwege uw diabetes nodig zijn om wonden te voorkomen.

Eeltvorming is een verdikking van de buitenste huidlagen, die meestal geelachtig van kleur is. Het komt het vaakst voor onder de bal van de voet, op de grote teen en de randen van de hiel. Dit komt omdat tijdens het lopen op deze plekken de meeste druk + wrijving ontstaat. Ook is het mogelijk om eeltvorming te krijgen tussen je tenen als gevolg van afwijkende teenstanden.
Zodra het eelt te dik wordt, kan dit pijnklachten veroorzaken, waardoor men slechter kan lopen of niet meer in staat is om bepaald schoeisel te dragen.

Eeltvorming wordt veroorzaakt door verhoogde druk en wrijving op de huid. Deze wrijving is vaak minder extreem dan de wrijving waardoor men blaarvorming krijgt, daardoor is het mogelijk voor de huid om te verdikken. Een andere mogelijkheid is dat er een stoornis in de huid zit waardoor de eeltvorming ontstaat. 

Podotherapeutische mogelijkheden

Eeltvorming is door middel van een instrumentele behandeling te verwijderen, hiervoor kunt u onze pedicure bezoeken. Echter bij recidiverende eeltvorming waarbij klachten aanwezig zijn, kan verder onderzoek gedaan worden. Eeltvorming ontstaat vaak door overdruk, het doel van de podotherapeut is om uit te zoeken waardoor deze overdruk ontstaat en hoe dit opgelost kan worden.De podotherapeut kan adviezen omtrent schoeisel geven, maar in andere gevallen is het noodzakelijk om door middel van podotherapeutische zolen de drukverdeling te veranderen.

Wat kunt u zelf doen?

Let goed op uw schoeisel. Een dunne loopzool of te smal/te klein schoeisel kunnen al voor overdruk zorgen. Dus laat uw voeten goed opmeten bij het kopen van nieuw schoeisel, zodat de pasvorm van de schoen goed bij uw voeten past.

Een haglundse exostose is een stukje extra bot aanwas aan de achterzijde van het hielbeen. Het kan zowel aan één zijde als aan beide kanten ontstaan.

Klachten van de haglundse exostose zijn vaak in de vorm van blaarvorming op de exostose (botuitsteeksel) door wrijving van de schoen. In sommige gevallen kan er ook een slijmbeursontsteking opkomen.

De haglundse exostose ontstaat door een scheve trekkracht van de achillespees op het hielbot (door bijvoorbeeld gekantelde stand van hielbot), maar ook worden verergerd door wrijving van schoeisel met een slechte pasvorm.

Podotherapeutische mogelijkheden
De podotherapeut kan u omtrent schoeisel adviseren en in sommige gevallen ook het contrefort van de schoen wat bijstellen om de druk te verminderen. Daarnaast kan een afwijkende voetstand invloed op de wrijving van de schoen op de exostose hebben. In dit geval is het ook mogelijk om met podotherapeutische inlay’s de stand te veranderen om zodoende de wrijving te verminderen.

Wat kunt u zelf doen?
Let goed op het schoeisel wanneer u een haglundse exostose hebt. Een te hard contrefort (hielversteviging) kan problemen veroorzaken met druk op de exostose. Een instapschoen heeft vaak een laag wreefsluiting waardoor er tijdens het lopen wrijving op de achterzijde van de hiel ontstaat, daarom is deze ook minder geschikt

Fasciitis plantaris is een peesirritatie of -ontsteking aan de onderzijde van de voet. In de volksmond wordt dit al snel een hielspoor genoemd, terwijl deze twee verschillende soorten klachten zijn. (Bij een hielspoor is er sprake van botafzetting aan de hiel.) Deze klachten zitten vaak heel lokaal onder de hiel waar de peesirritatie over een groter gebied pijnlijk is.

Klachten zijn vaak een stekende pijn rond het gebied van de hiel tijdens het lopen. De pijn is ’s morgens bij het opstaan, bij de eerste stappen en na lang zitten vaak heftig aanwezig. We noemen dit ook wel startklachten.

De oorzaak is dat er te veel trekspanning op de pees ontstaat waardoor er een irritatie rond de aanhechting ontstaat. Dit gebeurt wanneer de voet tijdens het lopen naar binnen zakt. Bij deze klachten is er vaak een aanleiding geweest, bijvoorbeeld na een verhuizing, verandering van baan, trainen voor een wandelvierdaagse, etc..

Podotherapeutische mogelijkheden
De podotherapeut kan door middel van onderzoek achterhalen waarom deze klachten zijn ontstaan. Met podotherapeutische inlay’s kan de stand van de voeten gecorrigeerd/ondersteund worden om ervoor te zorgen dat de plantaire fascie tijdens het lopen minder op spanning komt te staan. Ook worden er adviezen omtrent het belastingpatroon gegeven en schoenadviezen besproken.

Wat kunt u zelf doen?
Het is belangrijk om gepast schoeisel te dragen tijdens de periode dat de voeten meer belast worden. Een stevige schoen met een stugge loopzool zorgt voor minder beweging van de plantaire fascie. Bij beginnende klachten is het aangeraden om wat meer rust te houden en goed te koelen.

Morbus sever is een irritatie van de groeischijf die in het hielbeen zit. De kraakbenige verbinding tussen de twee botstukken kan zelfs beschadigen wanneer er met de klachten niets gedaan wordt. Deze klacht komt vaak bij (actieve) kinderen tussen de 8 en 13 jaar voor; vaker bij jongens dan bij meisjes.

De klachten worden gekenmerkt door een stekende en kloppende pijn in het hielbeen. Vaak wordt het steeds lastiger om nog op de hiel te kunnen staan en gaan kinderen steeds meer op de voorvoeten lopen.

De oorzaak is vaak een trauma of wanneer het kind begonnen is met sporten of de sportbelasting verhoogd wordt. Sporten waarbij deze klacht vaker voorkomt zijn voetbal, basketbal en tennis. Daarnaast kan een afwijkende voetstand ervoor zorgen dat de achillespees aan het hielbeen meer trekt waardoor de pijn geprovoceerd wordt. Wanneer de groeischijf sluit, komen de klachten niet meer terug.

Podotherapeutische mogelijkheden
De podotherapeut kan adviezen geven met betrekking tot schoeisel. Belangrijk is dat dit goed bij het voettype past en voldoende schokdemping heeft. Daarnaast kan met behulp van podotherapeutische inlay’s de stand en beweging van de voeten begeleid worden waardoor de druk en trekkrachten op het hielbeen verminderd worden. Bovendien wordt er ook meegekeken naar het belastingpatroon. Soms kan het van belang zijn om de sportactiviteiten wat aan te passen aan het klachtenpatroon.

Wat kunt u zelf doen?
Wanneer uw kind aangeeft klachten aan de hiel te hebben, is het verstandig om de sportactiviteiten tijdelijk te staken (2 tot 4 weken). Indien klachten dan nog niet voldoende afgenomen zijn, is het aan te raden om een afspraak met de podotherapeut voor onderzoek en behandeling te maken

Een ingegroeide (teen)nagel is een nagel die de huid constant irriteert waardoor er pijnklachten ontstaan. Het komt vooral bij de grote teen voor.

Door de constante irritatie voelt de huid pijnlijk aan en ontstaat er een kleine wond. Deze kan dan gepaard gaan met een lichte ontsteking en wildvlees.

Ingegroeide nagels kunnen meerdere oorzaken hebben. Sommige nagels groeien rond waardoor er meer druk in de nagelwal ontstaat. Dit kan in sommige gevallen voor een irritatie/ontsteking zorgen. Foutief knippen van de nagel is een andere oorzaak. Door het ‘rond’ afknippen van de nagel ontstaan er hoekjes in de nagelwal die ook een ontsteking kunnen veroorzaken. Andere belangrijke oorzaken zijn het dragen van te klein en/of te smal schoeisel of sterk transpirerende voeten.

Podotherapeutische mogelijkheden
Als er sprake is van een ingegroeide nagel zonder ontstekingsverschijnselen is het mogelijk om door middel van een nagelbeugel de vorm van de nagel te veranderen. Een nagelbeugel is een klein ijzerdraadje dat over de nagel gespannen wordt. Na de behandeling kunt u vaak meteen weer alle dagelijkse activiteiten uitvoeren; de pijn zal binnen enkele uren tot dagen geheel verdwenen zijn.
Mocht er sprake zijn van een ontsteking dan kan de podotherapeut het stukje nagel weghalen welk de ontsteking veroorzaakt. De scherpe pijn verdwijnt direct na de behandeling en wordt het wondje in de nagelwal binnen een paar dagen genezen. Daarna zal de nagel door middel van een nagelbeugel in het uitgroeien begeleid worden om te voorkomen dat deze opnieuw ingroeit.
Sommige ingegroeide nagels hebben zoveel ontstekingsverschijnselen dat ze niet meer door de podotherapeut behandeld kunnen worden. In dat geval zal er chirurgisch een stuk nagel verwijderd moeten worden. De podotherapeut zal dan contact met de huisarts opnemen.

Wat kunt u zelf doen?
De teennagels kunnen het beste recht afgeknipt worden. Hierbij moeten de uiteinden van de nagel nog zichtbaar zijn aan het uiteinde van de teen.
Let altijd op dat u de juiste maat schoenen draagt en dat deze niet te smal zijn. Het is belangrijk uw voeten bij de schoenwinkel op te meten wanneer u nieuwe schoenen koopt. Gedurende het leven kan een voet wel één tot twee maten groter worden waardoor de schoenmaat niet meer klopt.

Capsulitis is een irritatie/ontsteking van de kapsels om de kopjes van de middenvoetsbeentjes.

De pijn wordt het meest aan de onderzijde van de bal van de voet gevoeld. Deze kan zowel zeurend als stekend zijn en neemt bij belasting toe. In rust zakken de klachten langzaam weer af. Bij sommige mensen nemen de klachten toe als ze op blote voeten lopen, bij anderen als ze juist in de schoenen lopen.

Een kapselirritatie/ontsteking ontstaat vaak door een afwijkende voetstand in combinatie met een verhoogde belasting in het dagelijks leven. Een andere oorzaak kan zijn dat de pasvorm van het schoeisel niet geschikt voor het voettype is waardoor er klachten kunnen ontstaan.

Podotherapeutische mogelijkheden
Door middel van podotherapeutische inlay’s is het mogelijk om de drukverdeling in de voorvoet te verbeteren. Daarnaast kan de podotherapeut meekijken welke schoentypes beter bij de voet passen en daardoor de klachten verder verminderd kunnen worden.

Wat kunt u zelf doen?
Zorg voor schoenen met een dikke en stugge loopzool waardoor de druk op de voorvoet verminderd wordt. Daarnaast is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de pasvorm van de schoen bij die van de voet past. Een instapper is meestal bij dit type klachten minder geschikt om te dragen.

Jicht is een reumatische aandoening, veroorzaakt door neerslag van urinezuurkristallen in de gewrichten. Bij de meeste mensen ontstaat deze ophoping in het grote teengewricht. Het komt vooral bij mannen voor.

Klacht

Jicht kan leiden tot een ontstekingsreactie met roodheid, zwelling, veel pijn, warmte en functiebeperking. Behalve in de tenen kan die ook op andere plaatsen ontstaan, bijvoorbeeld in de enkel, knie of in de vingers. Vaak ontstaat er na één aanval uiteindelijk een chronische jicht.

Oorzaak

De oorzaak van jicht is dat de nieren de urinezuurkristallen niet voldoende uitscheiden waardoor deze in het bloed blijven zitten. Zo ontstaan er ophopingen die in gewrichten neerslaan. Erfelijke factoren kunnen hierbij ook een rol spelen, net als hoge bloeddruk of overgewicht

Podotherapeutische mogelijkheden
Door de jicht is het mogelijk dat de gewrichten na de aanvallen aangetast worden, waardoor deze uiteindelijk minder belastbaar kunnen worden. Dit wordt vaak gemerkt door patiënten als een zeurderige pijn in rust en soms een stekende pijn tijdens het lopen. De podotherapeut zal in deze gevallen goede adviezen omtrent schoeisel meegeven en eventueel de stand door middel van podotherapeutische zolen veranderen.
Indien er sprake is van acute jicht raden wij u aan contact met uw huisarts of uw behandelend specialist op te nemen.

Je maakt je ongerust over het gebit van kinderen, ogen en andere delen van hun lichaam. Je leert kinderen wassen, tandenpoetsen, maar wat leren kinderen over hun voeten? De voeten, die steeds aan veranderingen onderhevig zijn en gedurende het gehele leven het lichaamsgewicht moeten dragen.Vele voetproblemen bij volwassenen vinden hun oorsprong in de kindertijd of zijn aangeboren.
Regelmatig professionele aandacht en goede voetverzorging kan de kans op deze problemen op latere leeftijd verkleinen. Het negeren van een ongezonde voet kan klachten in andere delen van het lichaam veroorzaken, zoals in de benen en rug.

De menselijke voet (één van de meest gecompliceerde delen van het lichaam) bestaat uit 28 botjes en wordt gecompleteerd door banden en spieren, bloedvaten en zenuwen. Na de geboorte zijn nog niet alle botstructuren in de voet volledig ontwikkeld zoals bij een volwassen voet het geval is. Tevens werken de voet- en beenspieren niet optimaal omdat hun aanhechting nog niet stevig is aan het nog niet volledig ontwikkelde voetskelet. De kindervoet kan dus niet vergeleken worden met een volwassen voet.
De voetjes van een zuigeling hebben vaak een platte vorm doordat er onder de gehele voet een dik vetkussen zit. In de loop van de eerste levensjaren verdwijnt dit vetkussen geleidelijk en komt de voetboog langzaam tot stand. Een kindervoet groeit snel en bereikt, gedurende het eerste jaar, bijna de helft van de volwassen voet. Baby’s trappelen en spelen graag met hun voeten, waarbij ook de spieren zich ontwikkelen die de voeten voorbereiden op het lopen en dragen van gewicht. Deze bewegingen mogen niet belemmerd worden door te kleine babypakjes met voetjes eraan, te kleine schoentjes, te strakke sokjes of te strak ingestopte dekens. Verander ook de positie van de baby regelmatig. Te lang in één positie liggen, voornamelijk op de buik, kan te veel spanning op voeten en benen geven.

De eerste stapjes Rond
Het eerste levensjaar zal het kind overgaan tot staan en lopen. Dit proces kan en mag niet overdreven gestimuleerd worden. Vergelijkingen met andere kinderen zijn misleidend, omdat die periode kan variëren van 10 tot 18 maanden. Zodra de voet in staat is om het eigen lichaamsgewicht te dragen zal een kind uit zichzelf gaan staan en lopen. Wanneer de eerste stapjes binnenshuis plaatsvinden is het niet nodig om het kind schoenen te laten dragen. Het lopen op blote voeten of op sokjes helpt de voeten en de spieren normaal te groeien en kracht te ontwikkelen. Als er buitenshuis gestapt gaat worden zullen de babyvoetjes natuurlijk beschermd moeten worden in lichtgewicht, flexibele schoenen die gemaakt zijn van natuurlijke materialen.

De groei.
Als een kind de voeten belast, zien we geleidelijk een verandering in de stand van de voeten en benen. Eerst staan de voeten uit elkaar met de benen in O-stand om het onzekere voortbewegen te vergemakkelijken. Rond het tweede jaar kan, soms vrij plotseling, een X-stand van de benen ontstaan. In de leeftijdsgroep twee tot en met vijf jaar komt een X-stand van de benen vaak voor. Meestal corrigeert deze stand na het vijfde jaar zich vanzelf. Gebeurt dit niet of niet snel genoeg, dan is er een behandeling nodig. Daar een kindervoet zich continu ontwikkelt, is het raadzaam om de schoen- en sokmaten iedere paar maanden te controleren. Het kan nodig zijn deze te vernieuwen, om zo de voeten de mogelijkheid te geven, goed te groeien.

Groeipijn
Het is bekend dat ongeveer 10% van de kinderen last heeft van groeipijnen. Meestal tussen de 4 en 14 jaar. Tijdens of na een groei-spurt kan het voorkomen dat de spieren korter zijn dan de botten. “Je zou kunnen zeggen dat de botten sneller groeien dan de spieren”. Dit resulteert vaak tot (tijdelijk) spierverkortingen. Het zijn soms vervelende klachten maar daar groeien ze weer overheen.

Schoenen
Bij kinderen die nog niet lopen of hiermee net beginnen, is aan te raden om, ruime/soepele schoenen te laten dragen. Op het moment dat ze echt gaan lopen dienen de schoenen aan bepaalde eisen te voldoen:

1. Een stevig goed omsloten contrefort (hielpartij)
2. Hoge wreefsluiting, om schuiven in de schoen te voorkomen
3.  1 cm lengtetoegift, voor de groei en afwikkeling van de voet
4.  Juiste breedte
5. Geen hak of een lage brede hak
6. Een buigzame loopzool, voor de afwikkeling van de voet. Bij voorkeur rubber met profiel, dit geeft meer schokdemping en zorgt ook voor meer grip met de ondergrond

Advies voor ouders.
Lopen is de beste voettraining. Op blote voeten lopen is een goede activiteit, alhoewel het lopen op vuil en erg ongelijk terrein natuurlijk risico’s met zich meebrengt t.a.v. het oplopen van wondjes en verzwikkingen. In deze omstandigheden is het raadzaam schoenen te dragen. Kinderen geven niet altijd aan wanneer zij pijn hebben. Vaak geeft een plotseling veranderd looppatroon aan dat uw kind “naar een pijn loopt”. Let dus altijd goed op het gaan van uw kind en neem bij aanhoudende problemen contact op met uw huisarts of podotherapeut. Wanneer kinderen voetpijn aangeven, “verzinnen ze dit meestal niet” neem het serieus en houdt in de gaten wanneer, waar en hoeveel pijn er is. Ook hier: neem bij aanhoudende klachten contact op met een professional.

Podotherapeut
Alleen indien het kind veel valt of klaagt over pijn in de voeten of benen is er reden tot een onderzoek.
Het voert te ver om alle mogelijke afwijkingen te beschrijven. Enkele afwijkingen verdwijnen spontaan, andere vragen om specifieke hulpmiddelen of behandeling. Aangeboren afwijkingen kunnen, indien tijdig herkend, door behandeling geheel of gedeeltelijk herstellen. Een verkeerde voetstand kan ontstaan als gevolg van standsafwijkingen van de knieën en/of heupen. Bij het uitgebreide voetonderzoek zullen ook de knie- en heupstand bekeken worden. Hoewel veel voetproblemen ontstaan door blessures, vergroeiingen, ziekte of aangeboren afwijkingen, zal slecht schoeisel de dan al aanwezige factoren verergeren.

Een likdoorn is een puntvormig, in de huid duwend stuk eeltvorming, meestal als gevolg van lokaal verhoogde druk. Het komt vooral voor op de voetzool, de bovenzijde van de tenen, de teentop of tussen de vierde en vijfde teen.

Eelt ontstaat door de combinatie van druk en wrijving. Onder de voet kan eelt op een gegeven moment niet verder naar buiten groeien (door lichaamsdruk) en zal daardoor naar binnen groeien. Het naar binnen groeien gebeurt in een punt vorm met uiteindelijk een heel hard eind puntje: de likdoorn.
Een likdoorn ontstaat vaak als gevolg  van een afwijkend looppatroon. Ook klachten aan knieën, heupen en rug kunnen een verkeerd looppatroon veroorzaken waardoor er een likdoorn kan ontstaan. Verder heeft slecht passend schoeisel invloed op eeltvorming.

Podotherapeutische behandeling

De podotherapeut kan de likdoorn door middel van een instrumentele behandeling verwijderen. Daarnaast zal er uitgezocht worden wat de ontstaansreden van de likdoorn is. Door de oorzaak aan te pakken is het mogelijk om op lange termijn ervoor te zorgen dat de likdoorn niet meer terugkomt. Middelen die de podotherapeut verder kan inzetten is een goed schoenadvies en mogelijk podotherapeutische inlegzolen om de druk te verminderen.

Wat kunt u zelf doen?

Let goed op de pasvorm van uw schoeisel. Een schoen moet voldoende lang en breed zijn. Daarnaast is het verstandig om ervoor te zorgen dat er geen stiksels en naden rond de plekken zitten waar de likdoorn zich bevind. De schoen kan op deze plekken niet rekken en zal dus voor irritatie zorgen.

De meeste botten van het lichaam zijn met elkaar door gewrichten verbonden. Er zijn er echter een paar uitzonderingen, de zogenaamde sesamoïdes. Dit zijn botjes die door pezen ingekapseld zijn. Ze zorgen ervoor dat de spieren die daar lopen beter kunnen glijden en geven de spier meer kracht. Sesambeentjes zijn kleine sesamoïdes die zich aan de onderzijde van de voet bij de grote teen bevinden. Sesamoïditis is een chronische irritatie/ontsteking van deze sesambeentjes.

Veel voorkomend bij deze klacht is dat er een stekende pijn tijdens het lopen onder het grote teengewricht ontstaat. Bij het buigen en strekken van de grote teen kunt u ook problemen ervaren. De pijn ontstaat geleidelijk (behalve bij een breuk) en bij rust zakt die af.

Deze klacht komt vooral door overbelasting van de voet. In de meeste gevallen speelt wel mee dat de voetstand en het looppatroon afwijkend is. U kunt hierbij denken aan een diepstand van het grote teengewricht of een holvoet. Tijdens het lopen komt er dan te veel druk op het grote teengewricht waardoor er klachten kunnen ontstaan. Een andere oorzaak is het foutieve schoeisel dat niet voldoende bij het voettype past. Een te dunne loopzool kan ervoor zorgen dat er te veel druk onder de bal van de voet ontstaat.

Podotherapeutische mogelijkheden
De podotherapeut kan op basis van een podotherapeutisch onderzoek proberen te achterhalen waarom deze klachten zijn ontstaan. Om de klachten te verhelpen kan het gewricht met behulp van vilt tijdelijk drukvrij gelegd worden. Een andere oplossing is om door middel van podotherapeutische inlay’s de druk op de grote teen te verminderen. Daarnaast zal de podotherapeut adviezen bespreken omtrent schoeisel en belasting/belastbaarheid.

Wat kunt u zelf doen?
Bij sesamoïditis kan het helpen om goed te koelen. Dit kan het beste gedaan worden met een ice-pack met een handdoek eromheen en deze een aantal minuten tegen de pijnlijke plek aanhouden.
Schoenen zijn ook een belangrijk aspect bij deze klacht. Een schoen met een stevige loopzool en een afwikkeling zorgt ervoor dat er minder druk op de voorvoet komt zodat de sesambotjes meer rust tijdens het belasten van de voet krijgen.

Bijna 3 miljoen Nederlanders hebben een vorm van reuma, waarvan 80 tot 96% voetklachten ervaart. Reuma omvat meer dan 100 chronische aandoeningen aan gewrichten, spieren en pezen. Onze podotherapeuten zijn deskundigen op het gebied van de reumatische voet en kunnen uw klachten verlichten en advies geven hoe u uw voeten in optimale conditie kunt houden.

De meeste reumapatiënten hebben last van pijn en stijfheid in de gewrichten en/of spieren en kampen hierdoor met vermoeidheidsklachten. Bewegen is vaak moeilijk, wat weer kan leiden tot beperkingen in het dagelijks leven. Soms kunnen de klachten ineens verdwijnen, maar steken net zo snel weer de kop op. Als gevolg van reuma kunnen er vergroeiingen ontstaan in o.a. enkels, voeten en tenen. Hierdoor ontstaan pijnklachten aan de gewrichten, spieren, pezen en zenuwbanen. Ook kunnen er pijnlijke drukplekken zoals eelt, likdoorns en zelfs wondjes ontstaan. Indien u een wondje hebt die niet binnen 5 dagen geneest, maak dan direct een afspraak met uw huisarts of podotherapeut.

Als gevolg van vergroeiingen kunnen de tenen scheef groeien of over elkaar heen groeien. Ook kunnen bijvoorbeeld klauwtenen of hamertenen ontstaan. Ook de vorm van de voet kan veranderen, waardoor schoenen niet meer passen. Hierbij is een schoenadvies erg belangrijk om wondjes te voorkomen

Behandeling reuma door een podotherapeut

De podotherapeut kan vervelende klachten in een later stadium voorkomen, door middel van het geven van instructies en behandelingen. Volledige genezing van reumatische voetklachten is niet mogelijk, maar een vermindering van uw klachten vaak wel. Ook in een later stadium kan de podotherapeut uitkomst bieden, zelfs als er al klachten aanwezig zijn. Tijdens een podotherapeutisch onderzoek wordt onderzocht of er drukplekken en standsafwijkingen aanwezig zijn. Een betere drukverdeling en een verbeterde functie van de voet (meestal d.m.v. steunzolen of ortheses) kan de ongemakken van een reumatische voet verminderen. Ook is het belangrijk om een goed schoenadvies mee te krijgen om het risico van drukplekken en wondjes te voorkomen.

Een hallux abducto valgus is een scheefstand van de grote teen. Vaak gaat dit gepaard met een benige knokkel (botaanwas) aan de buitenkant van het gewricht.

De klachten zijn het vaakst aanwezig bij het dragen van schoeisel en uiten zich in een stekende pijn in het grote teengewricht. Daarnaast kan er ook een stekende pijn optreden wanneer er meer gewandeld wordt.

Het kan veroorzaakt worden door een aangeboren aanleg (vooral bij vrouwen), het dragen van foutief schoeisel (te smal, hoge hakken) en door een afwijkende voetstand tijdens het staan en lopen.

Podotherapeutische mogelijkheden
De podotherapeut is niet in staat om de teen weer recht te zetten, maar er zijn wel een aantal mogelijkheden om de pijn te reduceren en het proces van verergering te vertragen. [RL1] Door middel van podotherapeutische inlay’s kan de podotherapeut de stand van de voeten corrigeren/ondersteunen waardoor er minder druk op het grote teengewricht ontstaat. Daarnaast worden er adviezen meegegeven omtrent schoeisel.
Zijn de klachten van zo’n aard dat ze niet meer podotherapeutisch te behandelen zijn, dan kan de podotherapeut contact opnemen met de huisarts voor een eventuele verwijzing naar de orthopeed.

Wat kunt u zelf doen?
Let op het schoeisel dat u draagt. Hoe meer ruimte het grote teengewricht in het schoeisel heeft, hoe minder kans is op irritatie van de knokkel. Dit voorkomt in sommige gevallen ook dat de knokkel steeds groter wordt.

Schimmelnagels, ook wel kalknagel of onychomycose genoemd, is een bekend probleem en veel mensen hebben hier last van. Een schimmel is niet per definitie schadelijk, Ieder mens draagt namelijk schimmeltjes met zich mee. Op onze huid, tussen de haren en bij de nagels.

Vaak is er bij schimmelnagels een geelwitte verkleuring zichtbaar in de nagel. De nagel kan brokkelig en dik worden en snel afbrokkelen. De dikte van de nagel kan gevoelig zijn in de schoenen omdat de nagel dan op de nagelplaat gaat drukken.

Een schimmelnagel kan ontstaan als schimmels zich gaan nestelen in dode huidcellen. Vaak na ontstaat dit na een periode van minder fit zijn, denk aan griepje, stress volle periode of overbelasting.

Een vaak voorkomend probleem aan de voorvoet is de artrose (slijtage) van de grote teen waardoor deze niet meer goed kan bewegen.

Artrose MTP1 gaat vaak gepaard met startklachten en met een stekende pijn in het gewricht tijdens het lopen.

Slijtage in het grote teengewricht kan door een trauma of door verschillende vormen van reuma veroorzaakt worden. Een afwijkende voetstand in combinatie met veel belasting (bijvoorbeeld lopend beroep) kan er ook een rol bij spelen.

Podotherapeutische mogelijkheden
De podotherapeut kan de slijtage niet verminderen maar met behulp van podotherapeutische inlegzolen is het mogelijk om de voetstand te veranderen waardoor er minder druk op het grote teengewricht komt. In combinatie met goed schoeisel kan deze ervoor zorgen dat de pijn tijdens het lopen vermindert of geheel verdwijnt.

Wat kunt u zelf doen?
Zorg voor stevig schoeisel. Een stugge loopzool met afwikkeling zorgt ervoor dat de teen tijdens het lopen minder zelf hoeft te bewegen. Wandelschoenen zijn hier bij uitstek geschikt voor.

Artrose van het TMT – 1 gewricht is een slijtage van de binnenkant van de middenvoet.

De pijn zit meestal rond het hoogste punt van de wreef en het is vaak stekend van aard en wordt erger wanneer de voet meer belast wordt. Daarnaast is er vaak sprake van startklachten. Dit betekent dat na een periode van rust de voet eerst op gang moet komen.
Deze kan ontstaan door verhoogde belasting of een afwijkende voetstand.

Podotherapeutische mogelijkheden
De podotherapeut kan door middel van podotherapeutische inlay’s de stand van de voet ondersteunen waardoor er minder druk op het TMT-1 gewricht komt. Bij lichte artrose kan dit de klachten goed onder controle houden.
Bij een zwaardere artrose is het vaak niet meer mogelijk om alleen met podotherapeutische middelen de klachten te verhelpen en zal er contact opgenomen moeten worden met de huisarts om verder beleid te bepalen.

Wat kunt u zelf doen?
Het is belangrijk om schoenen met een stugge loopzool te dragen. Denk hierbij aan wandelschoenen van een zwaardere categorie.

Standsafwijkingen van de tenen betreffen de klachten zoals hamer- of klauwstand van de tenen, maar ook problemen met tenen die onder elkaar of over elkaar heen liggen.
De termen hamerteen en klauwteen worden vaak door elkaar gebruikt terwijl deze twee deformiteiten van elkaar verschillen. De klauwteen is een voorstadium van de hamerteen waarbij de eerste twee kootjes in een hoek staan. Hierdoor ontstaat er bovenop (en op de top van) de teen een drukplek. Bij een hamerteen staat het laatste kootje van de teen naar beneden waardoor de teen als een hamer eruitziet. Een ander belangrijk verschil is dat een klauwteen gecorrigeerd kan worden (naar de normale positie) terwijl dit bij een hamerteen niet meer mogelijk is.

Door de klauw- of hamerstand kan er niet meer volledig over de tenen worden afgewikkeld waardoor alle druk op de voorvoet komt. Dit kan vervolgens weer tot klachten leiden. Er kan ook overvloedige eeltvorming optreden. Het gewricht kan pijnlijk aanvoelen.

De standsafwijkingen hebben vaak een erfelijk component en ontstaat de verandering op latere leeftijd. Echter zijn er ook ziektes als reuma en diabetes, waardoor er een verandering in de teenstand kan optreden. Daarnaast kan het dragen van te smal en te klein schoeisel ook een oorzaak zijn van de afwijkende teenstanden.

Podotherapeutische mogelijkheden
De podotherapeut kan door middel van teenortheses (teenstukjes) de stand corrigeren of de drukverdeling tussen/op/onder de teen verbeteren waardoor er minder pijnklachten ontstaan.
Een andere methode is om met podotherapeutische inlay’s de voorvoet te corrigeren met tot gevolgd de tenen af te strekken waardoor de pijn kan worden verminderd.

Wat kunt u zelf doen?
Let op uw schoeisel. Wanneer schoenen te krap en te klein zijn, kan dit afwijkende teenstanden in de hand werken. Ook is het belangrijk om regelmatig de voeten op te laten meten. De voeten kunnen gedurende een leven ongeveer één tot twee maten groter worden en ook van breedte veranderen.

Voetschimmel is een veel voorkomende en vaak hardnekkige kwaal. Meestal is er sprake van verweking tussen de tenen of rode puntjes met kleine blaartjes op de gehele voet.

De huid tussen de tenen wordt vaak week. Er kunnen blaasjes ontstaan, deze kunnen erg jeuken of zelfs een zeurende pijn geven. In zwembaden en gemeenschappelijke douches is het goed mogelijk om een schimmel op te lopen. Daarnaast kan het ook zijn dat bij slecht ventilerende sportschoenen er sneller zweetvoeten ontstaan.
Wanneer de zuurgraad van de huid verstoord wordt kan er ook makkelijker een schimmel ontstaan.

Wat kunt u zelf doen?
Let op dat u tijdens het douchen niet te veel zeep gebruikt en de zeep goed afspoelt. Zo voorkomt u verandering van de zuurgraad van de huid. Daarnaast is het verstandig om in openbare gelegenheden als douches en zwembaden zoveel mogelijk op slippers te lopen. Mocht u toch een schimmel hebben opgelopen dan kunt u het best gaan smeren met een antischimmel crème. Wat belangrijk is om te weten is dat nadat de schimmel verdwenen is er nog een volle week doorgesmeerd wordt. Anders is er kans dat de schimmel snel weer terug komt.

Een Mortonse neuralgie, ook wel Morton-neuroom genoemd, is een beklemming van een zenuw tussen twee middenvoetsbeentjes. Het komt vooral tussen de derde en vierde teen voor. Bij vrouwen is het een vaak voorkomende aandoening.

Het betreft pijn in de voorvoet met stekende/brandende pijn die naar de tenen uitstraalt. De pijn treedt bijna altijd plotseling op tijdens het lopen of sporten. Op den duur komen de klachten steeds vaker voor en houden deze langer aan. In dit geval is het mogelijk dat er een verdikking op de zenuw ontstaat, dit wordt ook wel een neuroma genoemd.

Er is vaak een combinatie van factoren waarom deze klacht verschijnt.
Een afwijkende voetstand kan ervoor zorgen dat er meer druk op de voorvoet ontstaat en de zenuw klem kan komen te zitten. Door het dragen van te krap schoeisel worden de klachten vaak verergert omdat de zenuw structureel beklemd komt te zitten. Een andere factor is een verandering in het belastingpatroon (meer lopen, ander werk) die mogelijk de klachten beïnvloedt.

Podotherapeutische mogelijkheden
Door middel van podotherapeutische inlay’s is het mogelijk om de ruimte tussen de middenvoetsbeentjes te vergroten en daardoor de beklemming op te heffen. Daarnaast is het belangrijk dat goed nagekeken wordt hoe de pasvorm van de schoenen is; met foutief schoeisel zijn de klachten slecht op te lossen.

Wat kunt u zelf doen?
Bij klachten is het verstandig om smal schoeisel zoveel mogelijk te vermijden. Een schoen met meer ruimte in de voorvoet zorgt voor minder beklemming van de zenuw. Daarnaast kan een dikkere en stuggere loopzool de druk op de voorvoet verminderen.

Morbus Ledderhose is te herkennen door het ontstaan van kleine knobbeltjes onder de voet, welke in de meeste gevallen geen klachten opleveren. De meeste mensen die wél klachten ervaren, hebben dit vooral ‘s ochtends bij het opstaan. Er ontstaan dan vaak pijnscheuten en kramp. Deze klachten verdwijnen meestal weer snel na een stukje te hebben gelopen. Wanneer de voetstand afwijkend is, kunnen ook klachten ontstaan doordat de peesplaat waar de noduli zich bevinden overbelast raakt. Ook kan het zijn dat er druk wordt uitgeoefend op de noduli tijdens staan of lopen.

Doordat de verdikkingen aan de onderzijde van de voet aanwezig zijn, kan dit in enkele gevallen leiden tot pijnklachten tijdens het staan en lopen leiden. Door middel van podotherapeutische zolen kunnen de verdikkingen drukvrij gelegd worden, waardoor de klachten verdwijnen. Indien de verdikkingen op een gewichtsdragende locatie zitten, kan een operatieve behandeling de uitkomst bieden.

Wat kunt u zelf doen om de pijn te verminderen?
Het is erg belangrijk dat de peesplaat zo min mogelijk op rek wordt gebracht. Bij continue rek zal de peesplaat namelijk blijven protesteren. Daarom is het raadzaam om stevig schoeisel te gaan dragen. Een stevige schoen kan namelijk al veel doen om de voet de juiste stabiliteit te geven. Bij ‘stevig’ moet u denken aan het volgende: stevig contrefort (hielstuk) en een stijve loopzool bij de bal van de voet. Mocht dit niet baten, dan bent u natuurlijk altijd welkom om bij ons te laten controleren of een steunzool raadzaam is.